Tag Archives: europoles kromiss

Dzisiejszy rynek soczewek do oczu jest niezwykle rozwinięty. Wystarczy tutaj wymienić soczewki noszone w różnych trybach, odpowiadające potrzebom osób cierpiących na przeróżne wady wzroku. Mało tego, soczewki kontaktowe pozwalają także zmienić kolor oczu. Możemy wybrać coś do nam odpowiada, spośród naprawdę szerokiej gamy kolorów. Dodatkowo, jeśli posiadamy daną wadę wzroku, to będą nam one zastępowały okulary. Continue reading →

Poszczególne komórki uzyskują wytrzymałość dzięki grubieniu ich błon komórkowych. Rozciągliwość włókna jest jednak około 10—15 razy większa niż żelaza kutego, które nadto ma znacznie większy ciężar. Natomiast po przekroczeniu granicy sprężystości włókna od razu ulegają rozrywaniu, podczas gdy u żelaza następuje to dopiero po potrójnym mniej więcej obciążeniu ponad granicę sprężystości. Wytrzymałość na ucisk, np. sztywnych i łamliwych łupin orzechów i pestek owoców pestkowych, wiąże się najczęściej z występowaniem komórek kamiennych, natomiast wytrzymałość łodyg i wielu liści na zginanie, sztywność pni drzewnych, oraz wytrzymałość korzeni na rozciąganie zostają osiągane dzięki włóknom sklerenchymatycznym. Continue reading →

Błony celulozowe są nierównomiernie zgrubiałe, szczególnie silnie w kątach komórek (kolenchyma kątowa) lub na ścianach tangencjalnych (kolenchyma płatowa). Na przekroju poprzecznym zgrubiałe części błon uwydatniają się dzięki jasnemu połyskowi. Przestworów międzykomórkowych najczęściej brak lub też są bardzo małe. Kolenchyma dzięki zgrubieniom błon komórkowych posiada znaczną wytrzymałość na rozerwanie. Długie niezgrubiałe powierzchnie ścian umożliwiają zarazem szybką wymianę substancji w obrębie tkanki. Continue reading →

Rurki sitowe służą do przewodzenia związków organicznych. Ściany końcowe każdego z tych wydłużonych, w przekroju poprzecznym wielokątnych członów są ustawione poprzecznie lub skośnie. W pewnych miejscach tych ścian występują ułożone grupami liczne drobne pory, przez które przechodzą pasma plazmy; takie perforowane miejsca ścian stanowią tzw. sita. U wielu gatunków roślin prosta lub nieco skośnie ustawiona ściana poprzeczna miedzy następującymi po sobie członami rurek sitowych jest jednym sitem. Continue reading →

Cienkie z reguły ściany rurek sitowych są prawie zawsze niezdrewniałe, zbudowane z celulozy i elastycznie rozciągnięte przez ich płynną zawartość. Na ogół rurki sitowe czynne są tylko w ciągu jednego okresu wegetacyjnego. Pod koniec okresu wegetacyjnego sita zostają zasklepione przez grube, błyszczące pokłady hyalinowej kalozy [zasklepki], która już poprzednio wyściełała pory cienką warstwą. Wskutek tego ulega przerwaniu wymiana substancji między członami rurek sito— wych. Jeżeli w następnym okresie wegetacyjnym rurka siłowa ma jeszcze raz działać, zasklepki kalozy zostają rozpuszczone. Continue reading →

Pozostałe niezgrubiałe miejsca Są jamkami zamkniętymi przez Tienkie niezdrewniałe błony. Jamki być Okrągławe {fryc. 81 B), wieloboczne lub vŃdłužone w kiezunku poprzecz— nym, szeroko lub wąsko eliptyczne c. 80 A I i II), niekiedy mogą mieć kształt wąskich szczelinek (ryc. 77 C). Continue reading →

Jamki lejkowate są zawsze lejkowate dwustronnie, jeżeli wykształcone są miedzy dwoma naczyniami. Są one natomiast najczęściej lejkowate jednostronnie, gdy występują w ścianie naczynia graniczącego z żywą komórką. W tym przypadku kanał jamki rozszerza się najwyżej od naczynia ku błonie zamykającej, w której nie wykształca sie torus. Natomiast po drugiej stronie błony zamykającej, a więc w warstwach ściany żywej komórki, może być wykształcony prosty kanał jamki o Średnicy równej błonie zamykającej; niekiedy jednak brak go zupełnie. Również w naczyniach pierścieniowatych i spiralnych listwy zgrubień podobne są do ścian jamek lejkowatych, gdyż najczęściej mają przekrój w kształcie litery T lub przynajmniej przyrośnięte są do Ściany zwężoną częścią. Continue reading →

W trachejach poprzecznie ustawione ściany końcowe składają się najczęściej tylko z jednej, niezwykle dużej jamki lejkowatej, w której błona zamykająca została całkowicie rozpuszczona, tak że zachował się tylko pierścienowaty obwód jamki, otaczający duży otwór. Natomiast ukośne błony końcowe są przerwane kilkoma eliptycznymi lub szczelinowatymi otworami (perforacja drabinkowa). Niekiedy jednak w ścianach końcowych błony zamykające jamki nie ulegają rozpuszczeniu. Wskutek tego także tracheje mają ograniczoną długość. U zdrewniałych pnączy (lian) mogą one osiągać 5 m długości, u pierścieniowonaczyniowych drzew mogą być jeszcze dłuższe. Continue reading →

Rurki mleczne zawierają mleczny, biały lub niekiedy inaczej zabarwiony wodnisty płyn, odpowiadający sokowi komórkowemu; wypływa on z uszkodzonych rurek i na powietrzu szybko tężeje. Sok mleczny może służyć do: zasklepiania zam jako środek chroniący przed zwierzętami. Natomiast funkcja przewodzenia przez rurki mleczne nie została dotychczas udowodniona. Takie nieczłonkowane rurki mleczne spotyka u wielu Euphorbiaceaen (np. Euphorbia), Moraceae, Apocvnaceae i Asclepiadaceae. Continue reading →

Dla oceny stopnia poliploidalności jąder w tkankach musiały zostać wypracowane specjalne metody; zostało stwierdzone, że komórki pewnych tkanek stałych dają się pobudzić do nowych podziałów mitotycznych przez ranienie; inne tkanki reagują wznowionymi mitozami na działanie roztworów substancji wzrostowych. Metody te dają dobre wyniki zwłaszcza w zastosowaniu do tkanek mniej wyspecjalizowanych, jak np. parenchyma, zawodzą natomiast w takich tkankach, które osiągnęły wyższy stopień zróżnicowania, jak np. tkanki wydzielnicze i gruczołowe. W takich tkankach ocena stopnia poliploidalności musi się na innych kryteriach: na rozmiarach jąder, które w wyniku rytmicznego wzrostu zwiększają swą objętość, oraz na liczbie i wielkości Chromocentrów. Continue reading →